Drogi Pawle, Tadeusz Różewicz napisał, że „Kiedy matka odwróci oczy od swojego dziecka, dziecko zaczyna błądzić i ginie w świecie pozbawionym miłości i ciepła”. Ty nie zginąłeś, Ty znalazłeś swoje miejsce w świecie! Nie jest to miejsce wprawdzie ani wygodne, ani ciepłe. Jest to miejsce wymagające ciągłej czujności, ciągłej walki, ciągłego upominania się o wartości podstawowe i najwyższe, które dla tak wielu współczesnych są niezrozumiałe lub obojętne.
Jednak ta Twoja walka, Twój niepokój i Twoja determinacja w zmaganiu się ze złem, obłudą i cynizmem są także skutkiem obcowania z Osobą, którą teraz żegnasz. W tym smutnym czasie, w czasie refleksji o sensie naszego istnienia, refleksji o przemijaniu i traceniu tego, co dla nas najważniejsze i co jest nam najbliższe, jesteśmy z Tobą.